اطلاعات فنی آسانسور و نکات کلیدی درباره آن

آسانسور یک کلمه فرانسوی و وسیله ای است که به منظور جابجایی عمودی بارها و مسافر استفاده می گردد. در ادامه می خواهیم نکات مهمی درباره اطلاعات فنی آسانسور برای شما شرح دهیم. این اطلاعات فنی برگرفته از اطلاعات فنی کارشناسان فروشگاه قطعات آسانسور می باشد.

اجزای اصلی آسانسور

  1. قاب وزنه: به منظور ایجاد تعادل و خنثی نمودن قسمتی از وزن کابین و مسافر- وزنه های چدنی برابر وزن کابین به همراه نصف ظرفیت داخل قاب وزنه قرار می دهند.
  2. کابین و یوک: یوک چهارچوبی است که کابین را نگه می دارد. کابین نیز اتاقک مسافر است که در گذشته بدون در تولید می شد اما امروزه تمامی کابین ها دارای در مستقل هستند.
  3. تابلو کنترل: این تابلو را در موتورخانه آسانسور نصب می کنند و حاوی قطعات الکترونیکی کنترل کننده آسانسور می باشد.
  4. موتور متحرک: این قطعه معمولا در بالای چاه آسانسور، زیر یا کنار چاه نصب می شود.
  5. ریل های راهنما: 2 سری از آن ها برای هدایت کابین و 2 سری برای هدایت قاب وزنه به کار می رود.
  6. گاورنر و ترمز ایمنی: اگر سرعت آسانسور بیشتر از حد مجاز شود گاورنر ترمز را فعال می کند و موجب چسبیدن فک های ترمز به ریل ها می گردد.
  7. طناب های فولادی توسط فلکه کشش یوک که به سر موتور متحرک متصل است به قاب وزنه ارتباط می دهد واز طریق فلکه کشش موتور کابین و قاب وزنه را در مخالف یکدیگر حرکت می دهد.
  8. درهای طبقاتی که به منظور جدا سازی فضای چاه آسانسور ازکریدور طبقات استفاده می کنند.
  9. شستی ها و نشانگرها
  10. بافر یا همان ضربه گیر زیر قاب وزنه و یوک

اجزای اصلی آسانسور,اطلاعات آسانسور,اطلاعات فنی آسانسور

ابعاد و فواصل

تمامی مسیر کابین از بالا به پایین کورس یا تراول حرکت آسانسور نامیده می شود. در قسمت زیرین کورس حرکت گودالی به عمق 1.5-2 متر وجود دارد که پیت یا چاله نام دارد. به فاصله کف آخرین طبقه تا زیر سقف چاه آسانسور اورهد می گویند و حدود 5.4- 7.3 متر است.

معمولا اورهد را با علامت HR، کورس سراسری حرکت را با Travel و عمق چاه با PD نشان می دهد. همچنین کف تمام شده با OKFF  نشان داده می شود. اصولا ظرفیت آسانسورها را بر اساس کیلو یا نفر مشخص می کنند و هر نفر را برای تبدیل به کیلو برابر با 75 کیلو محسابه می کنند. کابین های 4 نفره دارای مساحت 80 متر مربع هستند که در آن ها 15 متر مربع به هر نفر اختصاص داده شده است.

سقف کابین نیز ارتفاعی بین 220 الی 240 سانتیمتر دارد و عرض درهای رایج در بازار نیز معمولا 70، 80، 90، 100 و 110 سانتیمتر  با ارتفاع 200 -210 سانتیمتر هستند.

تنوع اجزای آسانسور

تزئینات کابین

برای داخل کابین آسانسور از تزئینات مختلفی استفاده می کنند که بر اساس افزایش قیمت به ترتیب هستند.

فرمیکا با زوار آلومینیم

فرمیکا با زوار استیل

فرمیکا و پنل های استیل

روکش استیل خش دار

روکش استیل گندمی

روکش استیل طرح دار

ظرفیت آسانسور,نکات فنی آسانسور,اجزای اصلی آسانسور

کابین

با توجه به ظرفیت آسانسور در ابعاد مختلف تولید می شوند. برای دیواره های کابین از فولاد ضد زنگ، فولاد و شیشه ایمنی استفاده می کنند. به آسانسورهایی که دارای کابین شیشه ای هستند آسانسور پانورامیک می گویند.

موتور محرک

این موتور از نوع گیرلس یا گیربکس است. کنترل موتور دو سرعته (کند و تند) و یا سرعت کنترل شده از طریق ولتاژ و فرکانس متغیر(تری وی اف) است. در VVVF  ها به جز حرکت و توقف آرام  حدود 40 درصد صرفه جویی انرژی داریم. از مشهور ترین موتورگیربکس های جهان که در بازار ایران نیز وجود دارند می توان به موارد زیر اشاره نمود.

آلبرتوساسی ایتالیا، الکمپ ایتالیا، مونتا ناری ساخت ایتالیا، شیندلر اسپانیا، سیکور ایتالیا، تیسن آلمان، آکار ترکیه، تورین چین. البته مارک های ترکی و چینی فراوانی وجود دارد که برخی از آن ها بسیار مناسب هستند.

درب آسانسور

معمولا درب کابین آسانسور سانترال ( کشویی از وسط باز شو)، تلسکوپی ( یک طرف باز شو)، اتوبوسی یا آکاردئونی است ولته ها نیز از جنس استیل، شیشه ای یا رنگی هستند. درب های طبقات نیز به صورت کشوئی یا لولایی و از جنس فولاد رنگ شده، استیل یا شیشه می باشند. از معروف ترین درب های موجود در بازار می توان به موارد زیر اشاره نمود.

فرماتور تولید ترکیه و فرماتور تولید اسپانیا که انواع آن ها به صورت کاملا وارداتی و یا موتور و مکانیزم وارداتی و لته های داخلی در بازار وجود دارند.

سماتیک 2000  طرح خارجی که در ایران توسط چند کارخانه کپی سازی می شوند.

سلکوم ساخت ایتالیا که به دلیل استحکام و ظرافتی که دارد معمولا در ساختمان های پر تردد مورد استفاده قرار می گیرد.

درب هایی از برندهای ترکی، چینی و اروپایی نیز در بازار عرضه می شود.

ریل های راهنما

این ریل ها در ابعاد و کیفیت های مختلف  با توجه به سرعت و ظرفیت آسانسور تولید می شوند و رایج ترین آن ها در سرعت بیش از 5.2 متر بر ثانیه T70 و T82   وبرای قاب وزنه توخالی T45 و T50 است. همچنین جهت هدایت کابین ریل های T70 و T82 برای سرعت کم و آسانسورهای سبک و T89، T90، T125 و T127 برای آسانسور بالا یا آسانسورهای سنگین استفاده می شود.  ریل های ماشینکاری شده جهت سرعت 5.1 به بالا با پسوند B و ریل های بدون  ماشینکاری با پسوند A شناخته می شوند. این ریل ها از جنس فولاد ساختمانی ساده به طول 5 متر هستند. نوک ریل که قاب وزنه یا همان بخش درگیر با کفشک کابین می باشد دارای ضخامت 5،9 و 16 می باشد.

نظرات برای این پست بسته شده است.