آزمایش و تحویل گیری آسانسور
1- آسانسور باید مطابق ضوابط این مقررات در ساختمان ها نصب، راه اندازی و تحویل گردد و قطعات منفصله و یا مونتاژ شده آن مطابق با ضوابط سازمان ملی استاندارد ایران به شماره های 1-6303 و 2-6303 ساخته شده باشند.
2- آسانسور پس از نصب و راه اندازی باید توسط متخصصان صاحب صلاحیت آزمایش و تحویل گرفته شود. این تحویل گیری مانع از ضمانت شرکت سازنده، فروشنده و نصاب آسانسور نخواهد بود.
3- عقد قرارداد نگهداری مناسب، با اشخاص حقیقی و حقوقی صاحب صلاحیت در حین بهره برداری همواره الزامی است، در غیر این صورت مسئولیت آسانسور با کارفرما یا بهره بردار ساختمان نخواهد بود و باید در قبال هر حادثه ای پاسخگو باشند.
4- هنگام بازدید یا تعمیر آسانسور در دوره بهره برداری لازم است کلیه ورودی های آسانسور در طبقات مختلف توسط سرویس کار مجاز ساختمان مسدود گردد. مسدود نمودن ورودی های مذکور لازم است با علائم هشدار دهنده مطابق با مبحث بیستم مقررات ملی ساختمان انجام می گیرد.
هنگام تحویل گیری آسانسور علاوه بر مواردی که قبلاً ذکر شد، رعایت نکات زیر نیز الزامی است:
1- کابین باید در تراز هر طبقه توقف نماید و در حین ورود و خروج مسافر یا بار در آن تراز باقی بماند.
2- رواداری توقف کابین از سطح تراز ورودی نباید از 20± میلی متر بیشتر شود.
3- در صورتی که به دلیل ظرفیت سنگین و یا ارتفاع زیاد و یا هر دلیل دیگر کابین بعد از کم یا زیاد شدن مسافران و بار تغییر سطح دهد و از رواداری مجاز تجاوز نماید، باید مکانیزم تراز طبقه شدن مجدد به سیستم اضافه شود.
4- کابین نباید هنگام حرکت به سمت بالا یا پایین لرزش یا تکان داشته باشد و صداهای سایش غیر معمول بدهد.
5- سیستم محرکه آسانسور باید کمترین لرزش و صدا را داشته باشد و با بالانس کردن صحیح و نصب لرزه گیر های مناسب از به وجود آمدن و انتقال این موارد به سازه ساختمان جلوگیری شده باشد.
6- در مواقع قطع برق، باید بتوان به طور دستی کابین را به نزدیک ترین طبقه رسانید تا مسافران خارج شوند، دستورالعمل نحوه عملکرد باید در موتورخانه نصب باشد.
7- درِ کابین و درهای طبقات در هنگام بسته بودن باید کاملاً محدود بازشوی ورودی را پوشش داده و قفل شوند (قفل ایمنی).
8- دکمه های زنگ اخبار و توقف اضطراری در کابین (در صورت وجود) پایین ترین دکمه بوده و در ارتفاعی برابر با ۸۹۰ میلی متر نصب شوند و بالاترین دکمه نباید بیش از ۱۳۷۰ میلی متر از کف کابین ارتفاع داشته باشد.
9- زنگ اخبار (در صورت وجود) باید مجهز به باطری قابل شارژ باشد و حتی المقدور امکان نصب زنگ کمکی در اتاق نگهبانی نیز فراهم گردد.
10- در ساختمان های عمومی باید وسیله مکالمه دوطرفه (تلفنی یا …) در کابین نصب شود ( توصیه می‌شود این وسیله در کلیه آسانسورها نصب شود).
11- درهای لولایی طبقات باید مجهز به پنجره مرئی شوند تا بودن کابین در طبقه مشخص شود. کیفیت و ابعاد این پنجره و شیشه باید طبق ضوابط استانداردهای ملی یا استانداردهای معتبر بین المللی باشد.
12- روشن بودن داخل کابین به طور دائم در حین حرکت یا با درِ باز الزامی است.
13- تعبیه هواکش برای کابین دارای در الزامی است.
14- در صورتی که کابین فاقد در باشد (آسانسورهای باری ویژه) باید لبه ایمنی مجهز به میکروسوئیچ و حداقل یک چشم الکترونیکی در آستانه ورودی کابین نصب شود. علاوه بر آن باید کلیه شرایط ایمنی، مطابق با ضوابط سازمان ملی استاندارد ایران به شماره های ۱-۶۳۰۳ و ۲-۶۳۰۳ رعایت گردد.
15- ریل های راهنمای آسانسور باید از جنس فولاد مخصوص بوده و استحکام و درستی انتخاب و نصب آنها توسط شرکت آسانسوری تضمین شده باشند.
16- در موقع تحویل گیری آسانسور باید شناسنامه مربوط به آسانسور مطابق پیوست شماره ۱ دریافت شود و در هر قرارداد نگهداری این شناسنامه به رؤیت شرکت نگهدارنده برسد تا آخرین تغییرات اساسی در آسانسور به اطلاعات آن شناسنامه اضافه گردد.
17- دستگیره ای بر روی یکی از دیواره های کابین ترجیحاً در عقب با سطحی صاف با فاصله ای حداقل ۲۰ میلی متر از دیوار و در ارتفاع ۹۰۰ میلی متر از کف کابین نصب شود.
18- وقتی که درِ کابین و درِ طبقات بازمی شوند، شدت روشنایی بر روی دکمه های کنترل کابین و یا راهروها، نباید از ۵۰ لوکس کمتر باشد و این روشنایی باید دائمی باشد.
19- در آسانسورهای تخت بر و آسانسورهای حمل بار، نصب یک یا دو ردیف ضربه گیر روی تمام دیواره های کابین الزامی است.
20- حداکثر ارتفاع بالاترین دکمه ها و نشانگرهای کابین نباید بیش از ۱۸۰۰ میلی متر باشد. دکمه های نشان دهنده جهت، اندازه ای برابر ۱۸ میلی متر خواهد داشت.
نشانگر قابل رؤیتی جهت نشان دادن تقاضای مسافر ثبت شده روی دکمه ها یا کنار آنها برای هر آسانسور باید وجود داشته باشد و پس از جواب دادن به این تقاضا باید خاموش شده یا تغییر رنگ دهد.
21- در کلیه طبقات به جز طبقه ورودی اصلی، یک علامت تصویری با طرح استاندارد شده در مجاورت هر دکمه آسانسور نصب شود که نشان می دهد که در مواقع آتش سوزی از آسانسور استفاده نشود و راه پله خروجی و اضطراری را نشان دهد.
22- اتصال زمین مناسبی برای سیستم برق آسانسور و همچنین سیستم همبندی برای هم ولتاژ کردن جهت ریل های آسانسور و قطعات فلزی ثابت آن، مطابق مفاد مقررات مبحث سیزدهم مقررات ملی ساختمان در نظر گرفته شود.
23- در صورتی که ساختمان به هر دلیلی قبل از تکمیل سیستم آسانسور، مورد بهره برداری قرار گیرد، باید تمام نقاط دسترسی به چاه و آسانسور و موتورخانه آسانسور در برابر خطر سقوط حفاظت شوند.
آخرین نظرات